Kryzys to nieuniknione zjawisko w każdej organizacji. Każda decyzja i podjęte działanie prowadzące do zmian może być początkiem sytuacji kryzysowej, trudnej, istniejącej w danej chwili. W kontekście procesowym jest to łańcuch burzliwych wydarzeń szkodliwych dla systemów w organizacji. Kryzys może dotyczyć każdego aspektu w organizacji.
Objawy kryzysu zwykle są widoczne dość wcześnie zauważalne, jeśli organizacja ma sprawny i ścisły system monitorowania procesów. Innym sposobem zabezpieczenia się przed skutkami kryzysu jest dywersyfikacja działalności w celu finansowego i organizacyjnego asekurowania działalności podstawowej. Sytuacje kryzysowe są nieoczekiwane i zwykle nagłe, przez co są szokiem dla systemów zarządzania.
W celu likwidacji kryzysu w przedsiębiorstwie należy znaleźć jego ukryte źródło i je zneutralizować. Zaniedbanie tej czynności prowadzi zwykle do eskalacji kryzysu, a samo usuwanie niezgodności wynikających z kryzysowej sytuacji jest niewystarczające.
Istnieją różne rodzaje kryzysów. Jednym z nich jest podział na kryzysy realne i kryzysy urojone. Kryzysy realne to takie, które mają miejsce w rzeczywistości, gdzie źródło problemów jest łatwiejsze do znalezienia. Kryzysy urojone powstają w teorii i przeniesione zostają do rzeczywistości, a ich źródłem jest oczywiście osoba, która doprowadza do zaistnienia sztucznej sytuacji kryzysowej.
W praktyce zarządzanie kryzysowe polega na znalezieniu źródeł kryzysu, zneutralizowanie go oraz ustabilizowanie systemów zarządzanie w organizacji. Należy mieć jednak świadomość, iż po nastąpieniu kryzysu sytuacja zmienia się nieodwracalnie, więc stabilizacja nie oznacza powrotu do stanu poprzedniego, ale jego modyfikację.
Przedsiębiorcy stosują czasem metodę sztucznego wywoływania kryzysu, polegającą na rozpowszechnieniu informacji wytrącających z równowagi pracowników, kooperantów, kontrahentów lub potencjalnych nabywców. Taka strategia jest ryzykowna, ponieważ każdy kryzys jest inny i nie da się go kontrolować bez względu na jego źródło.
Nie ma uniwersalnych sposobów radzenia sobie z kryzysami. Wymaga to dużego doświadczenia w zarządzaniu oraz odpowiednich predyspozycji. Umiejętne zarządzanie sytuacją kryzysową może być szansą na rozwój działalności i zaowocować zmianami na lepsze, a rozwój poprzez rezultaty kryzysu opłaca się tylko w dużych przedsiębiorstwach, ponieważ wymaga zwykle dużych nakładów finansowych oraz organizacyjnych, a powrót do równowagi trwa zwykle długo.
Polecany poradnik - zawiera wzory i przykłady
Zobacz spis treści (PDF)
Analiza SWOT TOWS. Wybór strategii (EBOOK)
